Rocker tot het einde
“Ik zou ooit terug willen vinden, de dingen die ik verloren heb.”
In januari werd ik gebeld met de vraag of ik op voorgesprek wilde komen bij John. John was pas 65 jaar en was helaas terminaal ziek, longkanker. Hij was altijd een rockgitarist geweest en had van het leven genoten. Hardrock, drugs, drank en vrouwen. “Het is een wonder dat ik nog zo oud ben geworden.” Terwijl wij zijn uitvaartwensen bespraken, stak hij de ene na de andere sigaret op en deed nog een flinke scheut whisky in zijn koffie. “Allemaal om de pijn te verzachten.” Achter deze stoere buitenkant kwam een zachtaardige en charmante man tevoorschijn. John was heel duidelijk hoe hij het afscheid voor zich zag. “Geen poespas, mooie muziek en daarna een stevige borrel.” Langzaamaan kreeg ook de kaart steeds meer vorm. Op de voorkant een mooie foto van zichzelf, waarop duidelijk zijn tweeledigheid te zien is; de hardrocker en de zachtaardige man. Aan de binnenkant een afbeelding van een zelf gemaakt schilderij. Hij wilde een kaart waarop je zag hoe hij zijn wereld, zijn ‘Eldorado’, zag. Ook wilde hij graag zijn artiestennaam op de kaart. Toen de kaart helemaal klaar was, ben ik met een proefdruk naar hem toe gegaan. Hij werd heel emotioneel. “Ik vind het zo mooi geworden, Carin.” Samen hebben we alles nogmaals tot in de detail doorgesproken en toen was het tijd om afscheid van hem te nemen. Een emotioneel moment voor hem maar ook voor mij. We hebben toch diverse gesprekken met elkaar gevoerd en een soort van band opgebouwd.
Begin van de zomer werd ik gebeld, dat John in een hospice was overleden. Samen met een goede vriendin hebben wij John de laatste verzorging gegeven en hem gekleed. Precies zoals John het wilde. We hebben hem zelfs zijn stoere cowboylaarzen aangedaan. Uiteraard ging ook zijn hoed, die hij dagelijks droeg, mee in de kist en zijn laatste pakje sigaretten. De uitvaartplechtigheid, zoals hij dat zelf wilde, kort en krachtig. Zijn muziek klonk in de aula van het crematorium en naaste vrienden hebben over hem gesproken. Hierna zijn wij met elkaar naar de condoleanceruimte gegaan, waarbij er eerst koffie, thee en broodjes werden geserveerd. Er is afgesloten met een borrel; bier, wijn en whisky. Er werden herinneringen opgehaald en heel af en toe klonk er een lach.
John was een alleenstaande man. Hij wilde graag dat zijn nalatenschap naar goede doelen ging. Daarom had hij een notaris aangesteld als testamentair executeur. De executeur is degene die verantwoordelijk is voor de afwikkeling van de erfenis. Na het overlijden krijgt de executeur het beheer over de bezittingen, banktegoeden en eventuele schulden van de overledene. De executeur moet de hele erfenis zo goed mogelijk afwikkelen. Als er erfgenamen zijn, verdeelt de executeur de erfenis zoals deze is beschreven in het testament. Aan het einde van de afwikkeling moet de executeur voor de werkzaamheden verantwoording aan de erfgenamen afleggen. In het geval van John waren er geen personen die erfden. Zijn nalatenschap werd verdeeld onder de goede doelen die John in zijn testament had aangewezen. Het is belangrijk om goed te regelen dat de nalatenschap verdeeld wordt zoals u dat wilt. Het aanstellen van een onafhankelijk iemand, zoals een notaris, is dan een hele verstandige keuze. Deze kan samen met u een testament opmaken zodat uw wensen zijn beschreven.